In de term ‘rouwverwerking’ zit het begrip ‘werk’. En terecht, want leren leven zonder de ander is een moeizaam proces, een ingrijpende verandering die heel wat inspanning vergt. Ieder mens is anders en rouwt op zijn eigen tempo en zijn eigen manier. Toch vinden we in elk rouwproces vergelijkbare fasen terug.

1. Besef van het verlies
Een overlijden voelt vaak onwezenlijk aan, ook al komt het verwacht. Je denkt voortdurend bij jezelf dat dit gewoon niet kan. Of je denkt de overledene op straat te hebben gezien. Soms heb je de indruk dat hij of zij er echt nog is. Dat gevoel wijst erop hoe moeilijk we het hebben om de realiteit van het verlies te aanvaarden.

Toch is dat een noodzakelijke fase in het rouwproces. Vandaar dat het belangrijk kan zijn om het stoffelijk overschot van de overledene te zien, de eigenlijke doodsoorzaak te kennen en de begrafenis in familiekring te regelen, om de realiteit van het overlijden beter te laten doordringen.

2. Pijn, verdriet en machteloosheid
Pijn is een onvermijdelijk gevoel bij het verlies van een dierbare. Als je die pijn negeert of probeert te verdringen, zal de pijn vroeg of laat toch weer opduiken, terwijl je intussen misschien niet meer beseft waar hij precies vandaan komt.

Sommigen verwerken hun pijn door te wenen, hebben fysieke pijn, worden zelfs agressief – zowel tegenover zichzelf als tegenover de anderen – en voelen zich schuldig. Al die tegenstrijdige gevoelens zijn perfect normaal en zelfs noodzakelijk voor het rouwproces. Anderen verwerken hun verdriet door zichzelf doelen op te stellen zoals een marathon of een wereldreis.

3. De overledene een nieuwe plaats geven
Welke plaats had de overledene in jouw leven? Misschien woonden jullie samen, of misschien zag je hem of haar weinig, maar dacht je wel vaak aan hem of haar? Hoe dan ook, wie een geliefde verliest, moet zijn leven volledig reorganiseren. De familie, het bedrijf of de vriendengroep verliezen plots een van hun leden en moeten van de ene dag op de andere anders leren functioneren.

Toch gaat het er niet om zomaar over te gaan tot de orde van de dag en de overledene te vergeten. Wel om het verlies een plaats te geven en verder te gaan met jouw leven en de omgeving. Wat je met de overledene hebt gedeeld, gaat nooit verloren. Probeer kracht te putten uit wat jouw dierbare je heeft geschonken, om de volheid van het leven te ervaren, zelfs nu hij of zij er niet meer is.

4. Het verlies aanvaarden
Het is onmogelijk om een tijdslimiet op een rouwproces te kleven. Dat gebeurt met vallen en opstaan. Toch zal het verdriet geleidelijk aan minder jouw leven beheersen. Je zal opnieuw interesse krijgen voor anderen en voor jezelf. Dat kan echter een werk van lange adem zijn.

Zoiets heeft niets met zelfmedelijden of gebrek aan wilskracht te maken. Na zo’n zwaar verlies zal jouw leven nooit meer zijn zoals ervoor, zoveel is zeker. Maar als je het verlies aanvaardt, kan het jouw leven een nieuwe dimensie geven en een nieuwe bron van geluk betekenen.

1. Richt een gedenkplekje in
Het kan helpen bij de verwerking van een verlies om een gedenkplekje te maken waar je zelf een moment van verbinding kan voelen met de overledene. Dit kan een bepaalde boom in je tuin zijn, een plaats waar je vaak samen kwam of bij een kast in de living waar wat foto’s van je dierbare staan. Haal hier wat herinneringen op of voer een gesprekje.

2. Laat je steunen
Je kan geen tijd plakken op rouwverwerking. Je hebt misschien het gevoel dat je het verdriet na enkele weken moet opbergen, terwijl je de pijn nog zo hevig voelt. Dwing jezelf hier niet toe en laat je steunen. Vraag om die knuffel, dat luisterend oor, die hulp bij het koken of dankbare afleiding. De naaste die je verloren hebt, is nu op een andere manier altijd bij jou.

3. Ga de natuur in
Sluit jezelf niet op in je huis, maar beweeg en ga de natuur in. Natuurlijk is het belangrijk tijd te nemen voor je verdriet, maar het is ook belangrijk om de natuur je hierbij te laten helpen. Ook al heb je hier geen zin in en voel je je leeg, ga toch elke dag minstens een half uurtje buiten wandelen. Zonlicht en de natuur hebben een enorm krachtige heilzame werking.

4. Houd een schrift bij
Schrijven kan therapeutisch werken. Koop een mooi schrift en schrijf hierin je gevoelens en gedachten bij je rouwproces. Zo verlos je je van wat je vanbinnen voelt. Brand eventueel een kaarsje elke keer je aan het schrijven gaat.

5. Ontzeg jezelf geen professionele hulp
In sommige situaties is de steun van familie, vrienden of zelfhulpgroepen niet voldoende om de rouw te verwerken. ‘Pathologische’ rouw is moeilijk te omschrijven, want de typische fasen ervan lijken vrij goed op die van een ‘normaal’ rouwproces. Maar de emoties kunnen zo intens zijn dat ze het proces als het ware blokkeren. Dan is het belangrijk om professionele hulp te zoeken bij een psycholoog of psychiater.

Voor je een contract ondertekent, verzoeken we je deze documenten te lezen:

o Financiële informatiefiche voor een levensverzekering (FIF)
o De Algemene Voorwaarden.

De Bijzondere en Algemene Voorwaarden hebben voorrang op commerciële brochures en andere commerciële teksten.

De Uitvaartverzekering is een individuele levensverzekering (tak 21), levenslang afgesloten. In bepaalde gevallen kan de verzekeringnemer een afkoop van het contract vragen als de verzekerde nog leeft. Het contract loopt automatisch af zodra de verzekerde overlijdt.

De Uitvaartverzekering is een verzekeringsproduct naar Belgisch recht van Belfius Direct Verzekeringen, handelsnaam van Belfius Insurance NV, Karel Rogierplein 11, 1210 Brussel, RPR Brussel BTW BE 0405.764.064, verzekeringsonderneming toegelaten onder nummer 0037.

Voor klachten kan je de klachtenprocedure volgen.